 |
WILLIAM SAROYAN BABA EVİNDE Hayat objektifi meşhur yazar William Saroyan'ı Bitlis'e, baba evine kadar yaptığı meraklı yolculukta adım adım takip etti. İŞTE BURASI !... Babamın evi !... Buraya, Bitlis'e gelmek için çocukluğumdan beri gördüğüm rüya hakikat oldu. Canım Bitlis !... Yıllar yılı bana seni o kadar çok anlattılar ki, artık her yanını karış karış biliyorum. Sanki bütün çocukluğum, gençliğim, neşeli ve üzüntülü günlerim burada geçmiş gibi... |
 |
BİTLİSLİ SAROYAN Babam Bitlisli büyük Saroyan işte burada yatıyor. O Bitlis'in bu köyünden olmakla daima iftihar duyardı. Şimdi Bitlis topraklarında yatıyor ama bilir misiniz ki, aslında onun yattığı yer benim kalbimdir... |
 |
RÜYADA GÖRDÜĞÜM ÇEŞME Büyük annem bu çeşmeyi onun şerbet gibi tatlı suyunu bana o kadar çok anlatmıştı ki, kaç kere rüyalarıma girdi. Utanmasam ben de Saroyan diye ismimi üzerine yazacağım. Hatıra olsun, beni bir ağabey gibi bağırlarına basan bura halkı unutmasınlar diye... |
 |
ELLERİNE SAĞLIK !... Görüyorsunuz ya burada beni herkes Bitlisli gibi karşılıyor. Annem de misafirlerine böyle köpüklü köpüklü Türk kahvesi pişirirdi... |
 |
HEY GİDİ GÜNLER... İşte bahçemiz... Babamın dilinden düşürmediği meşhur çitlembik ağacı da biraz ötede... Her şey, her şey hayalimde yaşattığım gibi, aynı... Hiç, ama hiçbiri değişmemiş... AYNI SÜRAHİ Amerika'da Fresno'daki evimizde de aynen böyle üzeri tırtıllı tırtıllı bir sürahimiz var !... Annem bu sürahinin üzerine titrerdi. Çünkü onu Amerika'ya buradan götürmüşlerdi. ÇOK YAŞA !... Bitlisliler dünyanın en terbiyeli insanları... İşte bir hemşerim, bura usulu ile elimi öpüyor. |
 |
HAYALLER TEPESİ Büyük babam buraya "Hayaller tepesi" dermiş... Buraya çıkar uzanır, derin derin hayallere dalarmış... Ben niçin aynı şeyi yapmayacakmışım ki ?... Evet, işte William Saroyan'da Hayaller tepesinde uzanmış, kasketini de yana eğmiş hayaller kuruyor... BİR MASAL İÇİNDEYİM Van gölü, baba yurdumun ismini taşıyan vapur "Bitlis" !... Ben William Saroyan bunların karşısında durup da nasıl bir fotoğraf çektirmem !...Hayat fotoğrafçısına (Mehmet Yılmaz) istediği pozu nasıl vermem ki ?... |
 |
SAROYAN AMCA !... Çobanlar bana "Saroyan Amca !.." diyorlar. Demin bir ayıcı bana "Safa geldin !..." dedi. Sonra şerefime ayısını oynattı ve benden para almadı. Bitlis'te olduğum ne kadar belli... Gözünü sevdiğim vatan toprağı, artık ölsem de gam yemem !... BİTLİS İÇİN PİYES Gel hemşerim, gel !... Bana hep Bitlis'ten konuş. Çünkü her şeyi Bitlis'te geçen bir piyes yazacağım, Bitlis'i Broadway'e, Bitlis'i Hollywood'a götürecek ve bütün dünyaya meşhur edeceğim...1964 Hayat Dergisi. |
